محمدحسین زمانیان
یکی از کارآمدترین ابزارها برای بیان معارف اعتقادی و تربیتی، بیان حکایت و داستان است که ما نیز به مناسبت نیمه شعبان، میلاد قطب عالم امکان حضرت خاتم الاوصیاء، بقیه الله الاعظم امام زمان ارواحنا فداه، چند حکایت پیرامون آن حضرت را از کتاب گرانسنگ «بحارالانوار» تالیف علامه بزرگوار مجلسی (ره) برای شما عزیزان نقل مینماییم:
نویسنده: راضیه مهرابی
ویرایش و بازبینی: داود میرزائی مقدم
صدایت میکنم... عالم، شمیم عود میگیرد
و چشمانم به یاد تو غمی مشهود میگیرد
جهان هم در میان باد و باران منتظر ماندهست
که روزی رنگ و بو از آن گل موعود میگیرد
مقدمه:
این مقاله تحت عنوان نهادهای اجتماعی در نظام سیاسی حضرت مهدی(عج) تدوین شده است. انگیزه و هدف از انتخاب این موضوع آشنایی بیشتر با نظام اجتماعی حکومت حضرت مهدی(عج) و نهادهای اساسی آن که بهترین و برترین نمونهی جامعه از زمان خلقت بشر تا پایان عمر آن است.
نصرت و یارى حضرت قائم علیه السّلام با مرابطه
در «کافى» روایت شده از حضرت صادق(علیهالسلام) که در بیان این آیه فرمود :«اِصبِرُوا عَلى الفرائض و صابروا علی المصائب و رابطو علی الائمة(علیهمالسلام)»؛ بر سختى انجام واجبات صبر کنید، و یکدیگر را در صبر بر مصائب امر کنید؛ و تسلیت دهید، و براى ائمّه(علیهمالسلام) مرابطه نمایید یعنى در مقام نصرت و موالات آنها باشید.
اوّلین خطبه و اعلامیّه حضرت بقیةالله (عج) در روایتی از امام باقر(ع) که آیت الله محمد خادمی شیرازی درکتاب «تحفه امام مهدی» آورده است را بخوانید.
اوّلین خطبه و اعلامیّه حضرت بقیةالله روحی له الفداء:
از امام باقر(ع) روایت شده که آن حضرت فرمودند: در روز اول ظهور، قائم ما در مکه در کنار بیت الله الحرام در حالتی که به کعبه تکیه داده است مردم جهان را مخاطب قرار داده، چنین می فرماید:
یکی از اعمالی که در بین شیعیان مرسوم و معمول بوده است، این است که چون نام «قائم» (عج) در جایی برده می شود، اهل مجلس، بلند می شوند.
اگر چه دلیلی مسلم بر واجب بودن ایستادن در هنگام ذکر این لفظ وجود نداد اما در این حد می توان گفت که این امر در بین مردم، به عنوان یک عمل مستحب، ریشه ای مذهبی دارد و در حقیقت، اظهار ادب و احترام به آن امام عزیز است.
(نرجس خاتون) مادر امام عصر (علیه السلام) یکى از ملکه هاى وجاهت وزیبایى است که از نسل حواریون عیسى بن مریم بوده است. قدرت الهى آن بانوى مکرمه را براى همسرى حضرت عسکرى (علیه السلام) از روم به سامرا فرستاده تا گوهر تابناک وجود مهدویت در آن رحم پاک پرورش یابد.
نرجس خاتون که نام دیگر او ملیکا بود، نوه قیصر روم و از خاندان شمعون، وصى بلا فصل حضرت مسیح است.
حکیمه خاتون دختر امام جواد (درود خدا بر او باد) و عمه امام حسن عسکری (درود خدا بر او باد) کیفیت و چگونگی ولادت حضرت مهدی (درود خدا بر او باد) را چنین نقل می کند:
"ابو محمد امام حسن عسکری (ع) کسی را به دنبال من فرستاد که امشب (نیمه شعبان) برای افطار نزد من بیا، چون خداوند امشب حجتش را آشکار می کند. پرسیدم: این مولود از چه کسی است؟ آن حضرت فرمود: از نرجس، عرض کردم: من در نرجس خاتون هیچ اثر حملی مشاهده نمی کنم! حضرت فرمود: موضوع همین است که گفتم.
از امام صادق(ع) پرسیدند: این که خداوند به شیطان فرمود:«فَاِنَّکَ مِنَ المُنظَرینَ الی یَومِ الوَقتِ المَعلوم»(1)؛ به تو مهلت داده خواهد شد تا روز معیّن. این وقت معلوم چه زمانی خواهد بود؟ فرمود:«آیا پنداشته ای این روز، روز قیامت است؟ خداوند تا روز قیام قائم ما ، به شیطان مهلت داده است.وقتی خداوند او (قائم) را مبعوث می کند، حضرت به مسجد کوفه می رود. در آن هنگام شیطان در حالی که با زانوان خود راه می رود به آن جا می آید و می گوید:ای وای بر من از امروز. حضرت مهدی(ع) پیشانی او را می گیرد و گردنش را میزند و آن هنگام ، روز وقت معلوم است که مهلت شیطان به پایان می رسد.(2)
درود فرستادن بر رسول گرامی اسلام و خاندان پاک اوست، که خداوند در قرآن کریم درباره ی آن تأکید کرده است:« اِنَّ الله وَ ملائِکَته یصلّون عَلَی النَّبی،یا ایُّها الَّذینَ آمنُوا صَلُّوا عَلیهِ وَ سَلَّموا تسلیما»(1) ؛ خدا و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستد، ای مؤمنان (شما نیز) بر او درود فرستید و کاملأ در برابر او تسلیم باشید. یکی از وظایف مؤمن منتظر ، صلوات فرستادن بر حضرت مهدی(ع) است.مثلأ در حق آن حضرت بگوید:«الّلهمَّ صَلِّ عَلی مَولانا صاحِبَ الزَّمان». در کتب ادعیه (2)، صلوات های چندی برای امام عصر(ع) و دیگر معصومین(ع) وجود دارد که باید تنها آن ها مورد استفاده قرار گیرند، زیرا بهتر است صلوات بر آن حضرت ، طبق آن چه از اهل بیت(ع) روایت شده است ، انجام گیرد.
رجعت امامان(ع)، در قرآن کریم و روایات و زیارت ها آمده است. در قرآن آمده است:«اِنَّ الذی فَرضَ علیک القرآن لَرادّکَ اِلی مَعادِ...»(1)؛ آن کسی که قرآن را بر تو فرستاد به یقین ، تو را به وعده گاهت باز می گرداند. امام سجاد(ع) در تأویل این آیه شریفه فرمود: پیامبر شما و امیر مؤمنان و امامان اهل بیت، در عصر ظهور به دنیا باز می گردند.(2) در روایتی امام صادق(ع) می فرماید:«نخستین کسی که در جریان رجعت به دنیا باز می گردد،امام حسین(ع) است».(3) و فرمود:«حسین(ع) به اراده ی حکیمانه ی خداوند به دنیا باز می گردد و حضزت مهدی(ع)، انگشتر سلیمان را به همراه زمام امور جامعه به او می سپارد، و او کسی است که قائم(ع) را پس از یک زندگی طولانی و شکوهبار که از دنیا می رود، غسل می دهد و به خاک می سپارد».(4)