مهدویت از دیدگاه آیت الله العظمی بهجت رحمه الله (قسمت دوم)

1. هجرت و ایجاد برادری ایمانی

دربارة هجرت چنین می فرمایند: ممکن است کسی در بلاد کفر سکونت داشته باشد ولی ایمان و اعتقادش بر خلاف حکومت های بی دین و یا بی عقل باشد و با این حال منتظر فرج باشد. ولی اگر کسی بخواهد عبادت کند و به خدا ایمان داشته باشد، یا ایمانش محفوظ بماند این امر متوقف بر نقل مکان و انتقال محل سکونت، از آن بلاد به بلاد اهل ایمان است [و در صورتی که] منتقل شدن از آنجا برای او ممکن باشد، باید برای حفظ دین و ایمان خود و اهل بیت خود به بلاد اهل ایمان مهاجرت کند، وگرنه به خود و اهل خود ظلم نموده، مقصّر خواهد بود.27 

مهدویت از دیدگاه آیت الله العظمی بهجت رحمه الله (قسمت اول)

1. وضعیت امام غائب(عج)

آیت الله العظمی بهجت چونان سایر عالمان شیعی، امام را بزرگ ترین آیت حق، «آینه ای که تمام عالم را نشان می دهد»1، «ولیّ نعمت ها و مجرای رساندن فیض به ما»2 دانسته، دربارة امام عصر(ع) می فرمایند: «اهل بیت همه نور واحدند؛ لذا انسان به هر کدام متوسل شود از دیگری جواب می گیرد. البته مصالحی در کار است همچنان که حضرت رسول(ص) در پاسخ حاجات درخواست شده از ایشان، به حضرت امیر(ع) و آن حضرت به امام حسن(ع) تا امام زمان(ع) حواله داده اند. زیرا مجری امور در این زمان آن حضرت است؛3 نه فقط به لحاظ ظاهری بلکه به لحاظ ولایت باطنی نیز «نزدیک ترین ائمه به ما حضرت حجت(عج) می باشد».4 آیت الله بهجت به رغم اینکه آن حضرت را مالک کرة زمین و واسطة همة ارزاق و خیرات به ما دانسته ، اما دربارة وضعیت ایشان چنین می گوید: 

روایت امام زمان(عج)

1. نفع بردن از من در زمان غیبتم مانند نفع بردن از خورشید هنگام پنهان شدنش درپشت ابرهاست و همانا من ایمنی بخش اهل زمین هستم ، همچنانکه ستارگان ایمنی  بخش اهل آسمانند . (بحار الأنوار ، ج 53، ص 181 )

2. تصرف کردن در مال دیگری بدون اجازه صاحبش جایز نیست . (وسائل الشیعة ، ج 17، ص 309 )

3. من ذخیره خدا در روی زمین و انتقام گیرنده از دشمنان او هستم .(تفسیر نور الثقلین ، ج 2 ، ص 392 ) 

اگر مُردَم

ای آفریدگار صبح !

در جشن با شکوه روزی که آغاز می شود و در تمامی روزهایی که شیرینی نام تو بر لبانم می نشیند من عهد دیرینه ی خویش را با صاحب صبح و امام عصر تازه می کنم و دست بیعتم را در زلال دستانش معطر می سازم تا شعر سپید این عشق در صحن دلم تکرار شود .

طراوت جاری این عهد و بیعت هرگز از باغ خاطرم بیرون نمی رود و پیوسته شال سبز محبتش را بر گردن می نهم تا نوازشگر شانه های لرزانم باشد. 

امروز فردا

یا لطیف

فردا را چگونه می توان دید

فردایی که امروزش همه در غوغا است

فردایی که امروزش را از عمق افکار خسته مردم می بینم

کجاست یک دل آرام

کجاست آرزوهای آرزو نشده 

چشمه آیات حسن

باز هم شب جمعه شد و پلک دلم میپرد بهانه ی چیست

اگر وعده دیدار، هنگام مرگ است، بیا که وقت آن رسیده است. بیا و ببین که اشک انتظار، دامن شب را پر از شکوفه هاى آرزومند نسیم کرده است. تنها نه رنگ من، که رنگ شب از این همه غمهاى پریشان پرید.

از عمر، زمانى کمتر از پژمردن گل در هواى پاییزى مانده است; بیا! 

امام عصر (ع) از دوستان بی تقوایشان شکایت داشتند

کوشش کنید که از خواب غفلت بیدار شوید و جزء آنهایی نباشید که امام زمان (ع) را می رنجانند. شخصی می گفت در عالم رویا حضرت بقیة الله (ع) را دیدم که گریه می کردند و از دست دوستان بی تقوایشان  اشک می ریختند و می فرمودند که اینها همه به من اظهار محبت می کنند ولی غیبت می کنند، تهمت می زنند. اظهار دوستی به من می کنند اما دیگران را به بدی امر می کنند ، اظهار دوستی با من می کنند ولی با خدا مخالفت می کنند و حضرت فرمودند: به خدا قسم اینها را مواخذه می کنم چون بدی از هر کسی بد است اما از تو که خودت را دوست امام زمان (ع) معرفی می کنی بدتر است.

منبع ما:http://marefat1.blogfa.com/

سند و تفسیر دعای «أللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحجّة بن الحسن...» چیست

این دعای شریف با تفاوت‌های اندکی در عبارت، در منابع مختلف روایی(از جمله کتاب کافی) ذکر شده که مناسب است برای سلامتی امام زمان(عج) خوانده شود.

به‌طور کلی؛ فقره‌های این دعا، بیانگر ایمان و اخلاص شیعه منتظر نسبت به امام غایبش بوده و نشان از سوز هجران او نسبت به محبوبش دارد. 

کتاب «إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب»، چگونه کتابی است و چقدر اعتبار دارد

کتاب «إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب(ع)»، نوشته «على بن زین ‏العابدین حائرى یزدى»(متوفای 1333ق)،[1] شامل بررسی‌ها و تحلیل‌هایی درباره اثبات وجود مقدس امام زمان(عج) و نیز پاسخ به شبهات منکران است.

نویسنده برپایه آیات قرآن کریم و احادیث، هم‌چنین اقوال اندیشمندان شیعی و اهل سنت، بیشتر مسائل مربوط به مهدویت را مورد بررسى قرار داده و وجود حضرت ولی عصر(عج) و ظهور حضرتشان را امرى حتمى و یقینى دانسته است. 

آیا مقام امام زمان(عج) در شهر «نعمانیه» عراق دارای سند است

«نُعمانیه»؛ شهری در عراق و در ساحل رودخانه دجله است. این محل، در جنوب شرقى بغداد و نزدیک به واسط، واقع شده است.[1]‏ امروزه در حوالی شهر نعمانیه - که از توابع استان واسط است - مقام شریفی قرار دارد که به آن، «مقام امام مهدی(عج)» می‌گویند. این مقام، در مسیر جاده اصلی بین شهر نعمانیه و شهر کوت قرار دارد.