کرامتی از امام زمان علیه السلام

شیخ ابن بابویه روایت کرده است از احمد بن فارس ادیب که گفت: من وارد شهر همدان شدم و همه را سنّی یافتم به غیر یک محله که ایشان را بنی راشد می گفتند و همه شیعه ی امامی مذهب بودند، از سبب تشیّع ایشان سوال کردم. 

امروز جمعه نیست ....

" آقای " من ...

قرار نیست که فقط غروبهای " پنجشنبه " تا غروب " جمعه "

سراغت را بگیریم ...

قرار نیست فقط " جمعه ها " انتظار " ظهورت " را بکشیم ...

آری ... 

ســلام عــلــی آل یـــــاسیـــن

حضرت صاحب الزمان(عج) می فرمایند :

هرگاه خواستید به ما توجه پیدا کنید ، همان گونه که خداوند فرمود بگویید : ســلام عــلــی آل یـــــاسیـــن

اللهم عجل لولــیـڪ الـفــــرج

(نجم الثاقب ، ص۴۱۱)

منبع: http://www.cloob.com

" انتـــظار "

اى محبوب دلها!

تمام هستی ‏ام را خاک قدمت می ‏کنم تا شاید نظرى به جاده دلم بیندازى ،

چرا که تو آفتاب یقینى، که امید فرداها هستى،

تو بهار رؤیایى که مانند طراوت گل ‏سرخ می ‏مانى و نرم و سبز و لطیفى ،

تو معنى کلمات آسمانى هستی که دستهایش براى آمدنت به زمین دعا می ‏کند. 

مگر صدای گریه آقایشان را نمی شنوی؟

از ماموریت که برگشت خوشحال بود

پرسید: راستی فرمانده گمراه کردن اینها چه فایده ای دارد؟

ابلیس گفت: امام اینها که بیاید روزگار ما سیاه خواهد شد

اینها که گناه می کنند امامشان دیرتر می آید 

هرگاه راه و مسیرخود را گم کردی پس بانگ برآور : ای اباصالح

در زندگی ما بسیاری از مواقع پیش می آید که دچار تردید و سردرگمی میشویم و برای پیداکردن مسیر و راه صحیح شاید دچارخطا شویم برای این مشکل در زندگی نیز ائمه ما راه حلی قرار داده اند که امام صادق علیه السلام میفرماید:

مقام منتظران حقیقی مهدوی

در سخنان معصومین علیهم السّلام آن چنان مقام و منزلتى براى منتظران راستین حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه الشریف برشمرده شده که به راستى جاى شگفتى و تعجب دارد. و این پرسش را ایجاد مى‌کند که چگونه ممکن است چنین حالتى از چنین ارزشى والا برخوردار باشد. البته توجه به جایگاه ارجمند انتظار و نیز وظایف منتظران تا حدودى مى‌تواند پاسخى به این پرسش باشد. 

دعای حضرت حجت (ع)

در«مهج الدّعوات»ذکر شده است که این دعا دعاى حضرت حجّت(عج)است:

إِلَهِی بِحَقِّ مَنْ نَاجَاکَ وَ بِحَقِّ مَنْ دَعَاکَ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَفَضَّلْ عَلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْغَنَاءِ وَ الثَّرْوَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالشِّفَاءِ وَ الصِّحَّةِ وَ عَلَى أَحْیَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِاللُّطْفِ وَ الْکَرَمِ [الْکَرَامَةِ] وَ عَلَى أَمْوَاتِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ عَلَى غُرَبَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالرَّدِّ إِلَى أَوْطَانِهِمْ سَالِمِینَ غَانِمِینَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ. 

تهذیب نفس، شرط درک خدمت امام زمان (عج)(خاطراتی از آیت الله بهجت)

حجة الاسلام قدس می گوید: 

« روزی آقا فرمودند: در تهران استاد روحانی بود که لُمعَتین را تدریس می کرد، مطلع شد که گاهی از یکی از طلاب و شاگردانش که از لحاظ درس خیلی عالی نبود، کارهایی نسبتاً خارق العاده دیده و شنیده می شود.  

سفارش امام عصر(عج) در مورد نماز صبح و مغرب

مرحوم کلینى و شیخ طوسى و طبرسى از زهرى نقل کرده اند که گفت : بسیار و مدتها در طلب حضرت مهدى (علیه السلام ) بودم ، و در این راه اموال فراوانى (در راه خدا) خرج کردم و به هدف نرسیدم ، تا اینکه به خدمت محمد بن عثمان (دومین نایب خاص امام زمان در عصر غیبت صغرى که بسال 305 هجرى از دنیا رفت ) رسیدم .