بخش اول روایات خشونت
طرح مسئله
در جریان کارنامه و سیره حضرت مهدی (عج) در عصر ظهور یکسری روایات نقل شده است که ظاهر آنها تا حدود تأمل برانگیز بوده نیاز به دقت بیشتر دارند و در این مقاله به بررسی روایاتی درباره خشونت و مدارا در سیره آن حضرت خواهیم پرداخته و این مسئله را تبیین خواهیم نموده که مهمترین مسئله در کارنامه حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) تغییرهاى بنیادى در نظامهای طاغوتی و ستم پیشه و جایگزین نمودن حکومت دادگرانه بوده و با حکومت جهانی آن حضرت است که تمام نیکیها و خوبیهای که پس از غروب رسول اکرم،غروب نموده بودند دوباره طلوع نموده و یکباردیگر انسانها ثمره شیرین رفتار انسانی و همگرایی و هماندیشی را چشیده و همانند اعضاى یک خانواده نسبت به همدیگر رفتار رئوفانه و مهربانانه ابراز میدارند و در سایه سار رهبری الهی و خردمندانه حضرت مهدى موعود(عج) است که انسانها کج اندیشیها و نابرابریهای آزارد هنده نسبت به همدیگر را از فکر و جان خود بیرون مینماید و با تمامی تعقل و اندیشه شکر گذار نعمت حکومت و ولایت آل محمد خواهند شد.
و در این میان پرداختن به این مسئله ضرورت داردکه آن حضرت چگونه موفق میشود تا بر نظامهای موجود برترى یابیده و نظام دادگرانهاى را باپایههای نوین برروى مخروبههای طاغوتی ان ستم پیشه برقرار سازند که براى پاسخ به این پرسش با قطع نظر از گمانه زنی های بی اساس بهترین و مطمئن ترین راه براى رسیدن به پاسخ، روایاتی است که درباره سیره و روش مهدى موعود(عج) از پیامبر و جانشینان معصوم آن حضرت نقل شده است که دراین زمینه به دو دسته روایات بر می خوریم:
الف: روایاتی که می گویند آن حضرت با چهره خشن ظهور نموده و با تکیه بر شمشیر و قتل و کشتار مخالفان خود موفق به تشکیل حکومت و کسب قدرت می شود چه بسا وجود همین روایات سبب شده است که برخی آن حضرت را خشونت گرا معرفی نموده و آنگونه وانمود نمایندکه کارهاى حضرت مهدی (عج) با سر نیزه پیش میرود.
ب:روایاتی که می گویند: آن حضرت هنگام ظهور با ملایمت و مدارا رفتار نموده پیش از هر اقدام نظامی با دشمنان خود از راه صلح و مسالمت آمیز وارد شده و براى همگان اتمام حجت می کند و پس از آن اگر کسانی به دشمنی خود ادامه دهند آن حضرت با آنها به مقابله بر می خیزد و در این نوشتار ضرورت دارد که ما هر دو طایفه روایت را بررسی نموده و برخی روایات که از حضرت غیر از خشونت و کشتار چیزى اسم نمی برد نقد و بررسی شود.
فصل اول
یادکرد روایات خشونت درسیره مهدى(عج)
پیش از همه توجه به این نکته ضرورت دارد که حاکمیت حضرت مهدی از جهت کاربردی قیام علیه طاغوتیان و حاکمان ستمگرى است که حکومت شان مشروعیت الهى ندارد. و از طرف دیگر نیز مسلم است که برخى دشمنان آشتى ناپذیر در برابر آن حضرت دست به مقاومت زده و به آسانى تسلیم نمى شوند حال سیره و روش راهبردى امام با آنان چگونه است.
دراین زمینه برخى روایات وجود دارند که مى گویند آن حضرت هنگام ظهور از راه خشونت و درشتى با آنان رفتار مى کند که به نمونه هایی از آن روایات اشاره می شود:
1 ـ در روایتی در این زمینه آمده است : حضرت مهدى پس از ظهور عدهاى را مورد تعقیب قرار میدهند، آنان نیز فرار کرده به سرزمین روم پناهنده مى شوند و از پادشاه روم مى خواهند که آنان را پناه دهد. پادشاه به آنان مى گوید اگرمى خواهید به شما پناه دهم به دین مسیح گرویده و صلیب به گردن بیاویزید. این گروه نیز از ترس امام زمان (عج) درخواست پادشاه راقبول مى کنند.
حضرت کسانى را به سوى رومیان مى فرستد و از آنان مى خواهد این مسلمانان را اخراج کنند . رومیان مى گویند اینان کسانى اند که با میل خود به دین ما گرویدهاند و از دین شما روى گرداندهاند. امام به آنها هشدار میدهد که در غیر این صورت حاکم میان ما و شما شمشیر است. پس از آن،حضرت این مسلمانان را از پناه نصرانى ها خارج کرده مردان آنان را مى کشد و شکم زنان باردار آنان را پاره مى کند و اطفال را نیز بر سر نیزه میزند[1].
2 ـ روایت دیگر که در سندآن محمدبن على کوفى قراردارد. از امام باقر علیه السلام نقل شده است که از آن حضرت سؤال شد آیا مهدى طبق سیره و روش رسول خدا عمل خواهدکرد؟ فرمود: هرگز زیرا رسول خدا با نرمى، مهر و الفت با امتش رفتارمى کرد در حالى که سیره مهدى قتل و کشتاراست[2].
3 ـ و همچنین در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: «لو یعلم الناس ما یصنع القائم اذا خرج لاحب اکثرهم ان لایروهم ما یقتل من الناس... حتى یقول کثیر من الناس لیس هذا من آل محمد لو کان من آل محمد لرحم»[3]، اگر مردم میدانستند قائم (مهدى) پس از ظهور چه مى کند بیشتر آنها دوست داشتند که هرگز او را نبینند چرا که او بسیارى از مردم را خواهد کشت تا آنجا که بسیارى از مردم مى گویند او از آل پیامبر نیست زیرا اگر از خاندان پیامبر بود بر آنان رحم مى کرد.
4 ـ و نیز در روایتی با استناد به امام باقر علیه السلام نقل شده است امام زمان(عج) چنان بدون ملاحظه و با پرخاشگرى و خشونت برخورد مى کند که «لیس شأنهالابالسیف لایستتیب احداً»[4]،سرو کار مهدى جز با شمشیر نیست و توبه کسى را هم نمى پذیرد.
5 ـ و همچنین على بن حمزه بطائنى سر دسته واقفیه با استناد به امام صادق علیه السلام درباره خشونت امام زمان(عج) با اعراب نقل نموده است : «اذاخرج القائم لم یکن بینه و بین العرب و القریش الاسیف ما یأخذ منها الاسیف»[5] ،چون قائم بیاید میان او و میان اعراب و قریش شمشیر حاکم است و بسوا و نیز از عرب و قریش چیزى جز شمشیر دریافت نمى کند.
6 ـ و نیز در روایتی از شخصى به نام رفید نقل شده است که از امام صادق علیه السلام پرسیدم : یابن رسول الله آیا حضرت قائم مطابق سیره و خط و مشى على بن ابى طالب با مردم سواد «عراق» رفتار مى کند؟
حضرت فرمود : نه اى رفید همانا على بن ابى طالب با اهل سواد مطابق آنچه در جفرابیض بود عملکرد ولى قائم با آنها مطابق با آنچه در جفراحمر است عمل مى کند. پرسیدم: فدایت شوم جفراحمر چیست؟ آن حضرت دست خود را به حلق کشیده و فرمود: یعنى ذبح و کشتار[6] .این روایات تنها چند نمونه از روایاتى است که در زمینه خشونت گرایى در سیره حضرت مهدى (عج) واردشده است.:
پایان بخش اول - ادامه دارد
پی نوشت ها :
ـ بحار الانوار،ج52،ص388.[1]
ـ مجلسی،پیشین،ج52،ص353.[2]
ـ نعمانی،الغیبه،ص233.[3]
ـ نعمانی،پیشین،ص233.[4]
ـ بحار الانوار،ج52،ص355.[5]
ـ همان،ج52،ص313.[6]
منبع:http://imamalmahdi.com/