شباهت های ظهور و قیامت (جدایی حق و باطل)

یکی از مشکلات رایجی که این روزها انسانها با آن دست به گریبان هستند، درهم پیچیده شدن حق و باطل است، به طوری که نمی توان اهل حق و اهل باطل را از هم جدا کرد.

این مشکل هم مثل سایر مشکلات بشر باید حل شود تا زندگی انسانها سر و سامان بگیرد.

در روایات شیعه آمده است که این مهم ابتدا در زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام جامۀ عمل خواهد پوشید، زمانی که هم امام اهل حق ظهور می کند و هم امام اهل باطل خروج. افرادی که اهل حق هستند گرد شمع وجودی مهدی موعود(ع) گرد می آیند و عده ای که اهل باطلند نزد سفیانی جمع می شوند و لباس سپاهیان وی را به تن می کنند. 

یکی دیگر از عوامل جداکنندۀ حق و باطل در دوران ظهور، نداهایی است که سر داده می شود؛ ندای آسمانی و یا نداهایی که از شرق و غرب عالم شنیده می شود.امام صادق(ع) فرموده اند: «روزها و شب‌ها به پایان نمی‌رسد تا این که منادی از جانب آسمان ندا می دهد؛ ای اهل حق! جدا شوید. ای اهل باطل! جدا شوید. پس هر کدام از دیگری جدا می‌گردند…(۱)»

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم در مورد چگونگی جدا شدن حق و باطل از یکدیگر فرموده اند: « منادی در ماه رمضان از ناحیه مشرق هنگام سپیده دم ندا می‌دهد؛ ای اهل هدایت! جمع شوید. و یک منادی از سوی مغرب پس از ناپدید شدن سرخی شفق فریاد می کشد؛ ای اهل باطل! جمع شوید. فردای آن روز هنگام ظهر، رنگ خورشید تغییر می‌کند و زرد می‌شود. سپس سیاه و ظلمانی می گردد، و در روز سوم خداوند حق و باطل را از هم جدا می‌سازد و…(۲)»

مرحلۀ بعد جدایی کامل حق و باطل، روز قیامت، در محضر خداوند رخ خواهد داد؛ چنانچه خداوند در قرآن از روز قیامت با عنوان «یوم الفصل»؛ یعنی روز جدایی یادکرده است.

راغب اصفهانی، لغت شناس بزرگ قرآن کریم در مورد این آیه گفته است: « …وآیه: هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ یعنى روزى که حق از باطل تبیین و روشن می شود و با حکم و داورى میان مردم فیصله می شود…(۳)»

همچنین در کتاب «قاموس قرآن» آمده است: « تعبیر از روز قیامت با یَوْمُ‏ الْفَصْلِ‏ در بسیارى از آیات آمده است و مراد از آن حکومت و قضاوت حق است که در نتیجه حق از ناحق، عادل از ظالم جدا شده و هر یک راه خویش روند چنان که فرموده‏ إِنَّ اللَّهَ‏ یَفْصِلُ‏ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ(۸)؛ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَفْصِلُ‏ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ فِیما کانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ‏(۹)و (۱۰)»

پی نوشت:

۱- تفسیر عیاشی، ج۱، ص۲۰۷

۲- بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۷۴؛

۳- بحارالانوار، ج ۶، ص ۳۰۰؛ایقاظ، ص ۳۳۵؛ مجمع البیان در ذیل آیه مورد بحث؛ نورالثقلین، ج ۴، ص ۹۸؛

۴- ابن أبی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبه للنعمانی / ترجمه غفارى – تهران، چاپ: دوم، ۱۴۱۸ق / ۱۳۷۶ش؛

۵- بستانى، فؤاد افرام، فرهنگ ابجدى – تهران، چاپ: دوم، ۱۳۷۵ش، ص ۶۶۵؛

۶- صافات، ۲۱؛

۷- راغب اصفهانى، حسین بن محمد، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن – تهران، نشر: مرتضوی؛ چاپ: دوم، ۱۳۷۴ش؛ ص۶۳؛

۸- حج، ۱۷؛

۹- سجده، ۲۵؛

۱۰- قرشى بنایى، على اکبر، قاموس قرآن – تهران، چاپ: ششم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۱۸۱٫

منبع: http://ghaemolmontazar.vvs.ir