گل وازه مهدوی (دو)

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :

إنَّ اللّه َ مَعَنا ، فَلا فاقَةَ بِنا إلى غَیرِهِ و الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّا  ؛‎ ‎

خدا با ما است و نیازمند دیگرى نیستیم . حق با ما است و باکى نیست که کسى از ما روى بگرداند .

الغیبة ، طوسى ، ص  ۲۸۵

‏‎......................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

أنا خاتِمُ الأوصِیاءِ ، بی یُدفَعُ البَلاءُ مِن أهلی و شیعَتی ؛

من وصىّ آخرین ام ؛ به وسیله من بلا از خانواده و شیعیانم دفع مى شود .

الغیبة ، طوسى ‏ ، ص ۲۸۵‎

............................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

إنّا یُحیطُ عِلمُنا بأنبائِکُم و لایعَزُبُ عَنّا شَى ءٌ مِن أخبارِکُم ؛

ما از همه خبرهاى شما آگاهیم و چیزى از خبرهاى شما از ما پنهان نیست .

بحار الأنوار ، ج ۵۳، ص ۱۷۵‎

 .......................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

أکثِروا الدُّعاءَ بِتَعجیلِ الفَرَجِ فَإنَّ ذلِکَ فَرَجُکُم ؛

براى تعجیل در فرج بسیار دعا کنید ، که فرج من فرج شما نیز هست .

 کمال الدّین ، ص ۴۸۵‎

............................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

یا مَن أظهَرَ الجَمیلَ و سَتَرَ القَبیحَ یا مَن لَم یُؤاخِذ بِالجَریرَةِ و لَم یَهتِکِ السِّترَ یا عَظیمَ المَنِّ یا کَریمَ الصَّفحِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ ؛

  اى آن که [کار] زیبا را آشکار مى کند و [کار] زشت را مى پوشاند! اى آن که بر بدکارى مؤاخذه نمى کند و پرده نمى درد ! اى آن که منّتش بزرگ و چشم پوشى اش کریمانه و گذشتش نیکو است !

بحار الأنوار ‏ ، ج ۵۱، ص ۳۰۴ ‎

...........................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

    ـ فی صِفَةِ الأَوصِیاءِ ـ : أحیى بِهِم دینَهُ ، وأتَمَّ بِهِم نورَهُ ، وجَعَلَ بَینَهُم وبَینَ إخوانِهِم وبَنی عَمِّهِم والأَدنَینَ فَالأَدنَینَ مِن ذَوی أرحامِهِم فُرقانًا بَیِّنًا ، یُعرَفُ بِهِ الحُجَّةُ مِنَ المَحجوجِ ، والإِمامُ مِنَ المَأمومِ ، بِأَن عَصَمَهُم مِنَ الذُّنوبِ ، وبَرَّأَهُم مِنَ العُیوبِ، وطَهَّرَهُم مِنَ الدَّنَسِ ، ونَزَّهَهُم مِنَ اللَّبسِ ، وجَعَلَهُم خُزّانَ عِلمِهِ ، ومُستَودَعَ حِکمَتِهِ ، ومَوضِعَ سِرِّهِ ، وأیَّدَهُم بِالدَّلائِلِ ، ولَولا ذلِکَ لَکانَ النّاسُ عَلى سَواءٍ ، ولاَدَّعى أمرَ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ کُلُّ أحَدٍ ، ولَما عُرِفَ الحَقُّ مِنَ الباطِلِ ، ولا العالِمُ مِنَ الجاهِلِ . 

  ـ در توصیف اوصیا  ـ  : خداوند، دین خود را با آنها احیا کرده و با آنها نورش را به کمال رسانده و میان آنها و برادرانشان و پسرعموهاشان و خویشان نزدیک و نزدیکترشان فرقانى آشکار قرار داده است که با آن حجّت از آن که حجّت براى او آورده شده و امام از مأموم شناسایى مى شود و این از آن روست که خداوند آنها را از هر گونه پلشتى مصون داشته و از عیوب مبرّایشان کرده و از ناپاکى پاکشان گردانده و از درهم شدگى منزّه شان داشته است و آنها را گنجوران علم خود و مخزن حکمتش و جایگاه سرّش قرار داده است.  خداوند آنها را با دلایل خود تأیید کرده و اگر چنین نمى بود مردم همه یکسان بودند و هر کس مدّعى امر [ منصوب شدن از سوى ] خداوند عزّوجل مى شد و دیگر حقّ از باطل و دانا از نادان شناخته نمى شد.

  الغیبة للطوسیّ : ۲۸۸/ ۲۴۶، الاحتجاج : ۲/ ۵۴۰/ ۳۴۳کلاهما عن أحمد بن إسحاق‎‎

............................

 امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

 لا یَحِلُّ لأِحدٍ أن یَتَصَرَّفَ فی مالِ غَیرِهِ بغَیرِ إذنِهِ .

  بر هیچ کس روا نیست که بدون اجازه دیگرى در مال او تصرف کند.

‎ ‎وسائل الشیعة : ۱۷/۳۰۹/۴‎

...........................

 امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

 أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بی فی غَیبَتی فکالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَیَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ، وإنّی لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ کما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ .

 چگونگى بهره مند شدن از من در روزگار غیبتم همچون بهره مند شدن از خورشید است، آنگاه که در پس ابر از دیدگان پنهان مى شود. من مایه امان زمینیانم همچنان که ستارگانْ مایه امان آسمانیان هستند.

بحار الأنوار : ۵۲/ ۹۲/ ۷ ‎

...............................

امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف :‏

إنَّ اللّه َ تَعالى لَمْ یَخْلُقِ الْخَلْقَ عَبَثاً ولا أهْمَلَهُمْ سُدىً، بَلْ خَلَقَهُمْ بِقُدْرَتِهِ وَ جَعَلَ لَهُمْ أسْماعاً وَ أبْصاراً وَ قُلُوباً وَ ألْباباً، ثُمَّ بَعَثَ اِلَیْهِمُ النَبیّینَ علیهم السلام مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرینَ ،یأمُرُونَهُمْ بِطاعَتِهِ، وَ یَنهُونَهُمْ عَنْ مَعْصیَتِهِ، وَ یُعَرِّفُونَهُمْ ما جَهِلُوهُ مِنْ أمْرِ خالِقِهِمْ وَ دِینِهِمْ.

خداوند بزرگ مخلوقات را بیهوده نیافریده و آنان را پوچ و بیهوده رها نکرده، بلکه آنان را با قدرت خود آفرید و براى آنان چشم و گوش و قلب و عقل قرار داد و سپس انبیائى که بشارت دهنده و هشدار دهنده هستند به سوى آنان فرستاد که آنان را به اطاعت از او فرمان مى دهند و از معصیت او نهى مى کنند و چیزهایى را که در مورد پروردگارشان و دینشان نمى دانستند به آنان شناساندند.

بحارالانوار، ۵۳/۱۹۴‎

............................

از امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف ‏ آمده است که فرموند‎:‎

ثُمَّ بَعَثَ مُحَمَّداً صلی الله علیه و آله رَحْمَةً لِلْعالَمینَ، وَ تَمَّمَ بِهِ نِعْمَتَهُ وَ خَتَمَ بِهِ أنْبیاءَهُ وَ أرْسَلَهُ إلىَ النّاسِ کافَّةً... .

سپس خداوند حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بعنوان رحمت براى جهانیان بر انگیخت و نعمتش را به وسیله او تمام کرد و پیامبرانش را با او خاتمه بخشید و او را به سوى تمام مردم فرستاد.

بحارالانوار، ۵۳/۱۹۴‎‎