امام صادق علیه السلام: اَقْرَبُ ما یَکُونُ الْعِبادُ اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَاَرْضى ما یَکُونُ عَنْهُمْ، اِذَا افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّهِ،فَلَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ، وَلَمْ یَعْلَمُوا بِمَکانِهِ، وَهُمْ فى ذلِکَ یَعْلَمُونَ اَنَّهَ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اللّهِ،فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ کُلَّ صَباحٍ وَ مَسآءٍ؛
امام صادق علیه السلام: نزدیکترین حالت بندگان به خدا وبیشترین زمانی که خداوند ازایشان خشنود است هنگامى است که حجّت خدا در میان آنها نباشد و براى آنها ظاهر نشود و آنها محـل او را ندانند. ولى در عین حال معتقد باشند که حجّت خدا باقی است،پس در این زمان شب و روز متوقع فرج (و درانتظارآن) باشید.
پی نوشت: بحارالأنوار : ج 52 ، ص 145
منبع ما:infomahdi.blogfa.com