مخالفان حضرت در زمان ظهور: کافران و منافقان

 

امام ، دشمنان سخت گیر و کینه توزى نیز در برابر خواهد داشت . معارضاتى که در مقدمات نهضت اخلال مى کنند و پس از پیروزى نیز. در نابودى آن خواهند کوشید.
کند و کاو درباره مخالفان ، نشان مى دهد سواى مستکبران بیدادگر که در سر لوحه قهر سپاه مهدى قرار دارند، بیشترین کارشکنیها، از جانب کسانى است که ادعاى موافقت با امام دارند و خود را از منتظران مهدى مى دانند. اینان ، امام را نه به خاطر پیاده کردن اسلام اصیل ، بلکه براى همراه کردن امام با آروزها و هوسهاى خود مى خواهند.

پس از پیوستن به امام ، چون کارها را بر وفق مراد خود نمى بینند و ناچارند از منافع نامشروع خود درگذرند. به توجیه اهداف خود روى مى آورند و با سلاح دین و مذهب ، به جنگ امام مى روند که به فرموده امام صادق :
چه بسیار از کسانى که ادعاى پیروى او را دارند، ولى پس از ظهور حضرت ، از او روى مى گردانند.۱
در این بخش ، به گروه کافران و منافقان اشاره مى کنیم .
کافران و منافقان 

در طول تاریخ اسلام ، افرادى از منافقان ، با سوء استفاده از آزادیهاى اسلامى ، وارد مسلمانان شده و با تظاهر به شعائر اسلامى ، از امکانات جامعه مسلمانان ، استفاده کرده اند. مصالح اسلام ، ایجاب مى کرد پیامبر و ائمه ، با آنان مدارا کنند و از درونشان پى جویى نکنند در حکومت مهدى نیز، این گونه افراد در صدد نفوذ در حکومت و جامعه اسلامى بر مى آیند. منافقان ، گاه تردستانه ، تا سطح تصاحب مقامات عالى حکومت امام پیش مى روند، ولى ذکاوت و قدرت امام جایى براى دست اندازى منافقان باقى نمى گذارد و شدیدا پاکسازى مى شوند۲ .
دو چهرگان که آینده خود را در خطر مى بینند، با پخش شایعه و همکارى با گروههاى معارض ، دشمنى خود را آشکار مى کنند. در مناطق مرزى ، با دشمنان خارجى همدست مى شوند و در مرکز خلافت ، کوفه ، آشکارا با امام مى جنگند. حضرت ، پس از درهم شکستن مقاومت مخالفان ، پیروزمندانه وارد کوفه مى شود و منافقان را در ردیف سایر فرقه هاى منحرف نافرمان ، از میان بر مى دارد۳ .
کفار نیز، که ادعاى سرکردگى مردم جهان را داشته و نهضت آزادى بخش ‍ مهدى را مانع منافع نارواى خود مى بینند، در برابر حضرت صف آرایى مى کنند.
آنان ، براى جلوگیرى از مسلمان شدن مستضعفان و حاکمیت محرومان ، نیرو تهیه کرده و با سپاهیان امام درگیر مى شوند.
امام صادق مى فرماید:
اذا خرج القائم لم یبق مشرک بالله العظیم ولا کافر، الاکره خروجه ۴
مشرکان و کفار از قیام مهدى ناخشنودند.
دنیاى کفر، با دستاویز قرار دادن کیش نصرانیت ، با امام درگیر مى شوند و به دشمنان امام ، کمک مى رسانند و به هنگام شکست ، بدیشان پناه مى دهند۵ .
از برخى از روایات استفاده مى شود، سفیانى ، مهم ترین مخالف امام نیز، صلیب در گردن دارد۶ .
امام ، طى گفت و گوهاى اعتقادى و سیاسى ، معارضان غیر مسلمان را همراه خود مى کند و مشرکان کینه ورز جنگ افروز را، شکست مى دهد.
پی نوشت ها: 

۱- میزان الحکمه رى شهرى ، ج ۱/۲۹۲، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى .
۲- همان مدرک / ۳۳۸٫
۳- همان مدرک / ۳۳۸٫
۴- البرهان فى تفسیر القرآن محدث سید هاشم بحرانى ، ج ۲/ ۱۲۱، اسماعیلیان .
۵- بحار الانوار، ج ۵۲ / ۳۴۴٫
۶- الغیبه ، شیخ طوسى / ۴۶۳٫ 

منبع: راسخون
منبع ما:http://tolooemehr.com/