بدون تردید خداوند برای اداره جهان و انسان دستوراتی مثبت و منفی دارد و قرآن کاملترین کتاب آسمانی و حاوی این دستورات است. جهان بدون قرآن و قوانین الهی، ناقص محسوب میشود و احکام تشریعی الهی، مکمّل سنّتهای تکوینی او است و خلقت و شریعت دو جریان مرتبط و مداوم و هماهنگ است. اصولاً آمدن پیامبران برای ایجاد هماهنگی بین انسان و نظام خلقت است. پیامبران (علیهم السلام) موجودات آزاد را با قوانین و الزامات قانونی جهان آشنا میسازند. امام زمان (علیه السلام) آخرین حلقهٔ این هماهنگی انسان و جهان است.
خلقت سختافزار جهان است و شریعت نرمافزار و امام زمان کسی است که مهندسی عالم را بر اساس نرمافزار الهی بر عهده دارد. هماهنگی انسان با قوانین آفرینش سه گام اساسی دارد:
1. قوانین الهی درست شناخته شود؛
2. قوانین الهی به تمام بشریت برسد؛
3. قوانین الهی به مرحله اجرای کامل درآید.
شناخت دقیق و جامع معارف و قوانین الهی، ابلاغ و اطلاعرسانی و آموزش معارف و احکام خداوند متعال به کل عالم و اجرای فرمان خدا در جامعهٔ جهانی سه هدف بزرگ همه پیامبران و پیشوایان معصوم (علیهم السلام) است. امام زمان کسی است که آخرین گام را در این مسیر تاریخی برمیدارد و احکام الهی را در زندگی فرد و خانواده و جامعه اجرا میکند و هرگونه ظلم و ستم فرهنگی و اقتصادی و سیاسی را متوقف میسازد.
در عصر ظهور، زمینة شناخت بهتر قوانین الهی فراهم میآید، امکانات اطلاعرسانی و ابلاغ فرمان معصوم بینهایت گسترش مییابد و رشد فکری جامعه بشری به حدّی میرسد که حرکت در مدار شریعت را راه زندگی بهتر میداند و از روی عشق و ایمان نه تحمیل و الزام بهسوی قرآن و اسلام میشتابد. امام زمان امام قلبها است که عشق به او عشق به خدا است و عشق به خدا حرکت در مدار توحید و تسبیح و تحمید الهی پدید میآورد.
به امید آن روز.
منبع: ماهنامه اطلاعرسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 178
منبع ما:http://zitova.ir/