مهدی موعود(علیه السلام) واجب الإطاعة

 

قرآن مجید اطاعت و فرمان‌پذیری را به دو بخش مقبول و مردود تقسیم کرده است:‌ اطاعت از گروهی را به‌صراحت ممنوع و ناروا دانسته و اطاعت از گروهی را واجب و ضروری شمرده است.

در آیه پنجاه و نهم سوره نساء می‌فرماید:‌ ]یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم[؛ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول و اولوالامری که از خود شمایند اطاعت کنید... .» اگر در کاری اختلاف‌نظر پیدا کردید، آن را به خدا و رسول ارجاع دهید، اگر به خدا و قیامت باور دارید،‌ این بهتر و نیک فرجام‌تر است.»

اطاعت از خدا، اطاعت از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اطاعت از اولواالامر،‌ اطاعت مشروط از والدین و اطاعت محدود از شوهر، از موارد اطاعتهای مطلوب و مورد تأکید است؛ بدون تردید امروز در جهان بشریت شایسته‌ترین کسی که حق رهبری و اطاعت دارد،‌ مهدی موعود (علیه السلام) است. اطاعت از ایشان تداوم اطاعت از خدا و رسول اعظم و امامان قبلی از عترت آن بزرگوار است. چه کسی بهتر از نائبان عادل و فقیه امام عصر در روزگار غیبت می‌تواند فرهنگ و اندیشه و اخلاق و احکام مهدوی را به بشریت ابلاغ کند،؟ اطاعت از ولایت فقیه تداوم اطاعت از انبیا و اولیای الهی است.

از سوی دیگر در ده‌ها آیه قرآن برخی فرمان‌پذیریها و اطاعت‌ها صریحاً ممنوع و ناروا و زیان‌بار شناخته شده است.

ـ اطاعت از شیطان؛

ـ اطاعت از کفار؛

ـ اطاعت از منافقان؛

ـ اطاعت از تکذیب‌گران خدا و قیامت؛

ـ اطاعت از اهل کتاب؛

ـ اطاعت از انسان‌های غافل دل؛

ـ اطاعت از اسراف‌کاران؛

ـ اطاعت از گناهکاران و ناسپاسان؛

ـ اطاعت از سران و رؤسای گمراه؛

ـ اطاعت از فرعون.

این اطاعت‌ها به صراحت در قرآن کریم نهی شده است. جامعهٔ مهدوی در ساختار اداری و اجرایی کشور، کسانی را به‌کار می‌گیرد که اطاعت از آنان تداوم اطاعت از انبیاء و اولیای الهی باشد. و هرگز کفار و منافقان و اهل کتاب و اسرافکاران و گناهکاران و ناسپاسان را اقتدار نمی‌بخشد. علاوه بر واژهٔ اطاعت، کلمه تبعیت و پیروی از اشخاص و ادیان و قوانین در قرآن کریم بیش از یکصد و پنجاه مورد  به کار رفته و موارد معروف و منکر آن اعلام شده است.

جامعه مهدوی در اندیشه، اخلاق،‌ قوانین، ساختار اداری و در ارزش‌ها و آرمان‌ها، نمی‌تواند به‌صورت تابعی از نظام سلطه کفر و شرک جهانی قرار گیرد. مبدأ برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در نظام اسلامی عقل و وحی است و تمام قوانین و مقررات جامعه جهانی امروز با نگاه دنیاگرایانه تدوین می‌شود و برای سلطهٔ قدرتمندان بر محرومان و مستضعفان جهان تدوین شده است. اعتقاد به مهدویت و حکومت جهانی مهدی (علیه السلام) نه‌ای بزرگ به نقشه‌های جهانی برای سلطهٔ بر محرومین عالم است.

خداوند اراده کرده که بر مستضعفان جهان منّت نهد و آنان را پیشوایان و وارثان نعمت‌های بیکران عالم قرار دهد.[1]

پی‌نوشت:

[1]. قصص / 5.

منبع: ماهنامه اطلاع‌رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 178 

منبع ما:http://zitova.ir/