منجی در ادیان (موعود در آیین بودا)

در آیین بودا، اندیشه منجی موعود با مفهوم "میتریه" ـ واژه ای سنسکریت به معنای مهربان ـ تبیین می شود. در الهیات بودایی، او را بودای پنجم و آخرین بودا از بودایان زمینی می دانند که هنوز نیامده است، اما خواهد آمد تا همه انسان ها را نجات دهد. در نمادنگاری بودایی، او را به هیئت مردی نشسته که آماده برخاستن است، نمایش می دهند تا نمادی باشد از آمادگی وی برای قیام! 

 روایات بودایی درباره شخصیت و چگونگی ظهور آخرین بودا یا منجی موعود، یعنی کسی که خواهد آمد تا همگان را مژده رهایی دهد و آنها را از چرخه آهنین رجعت های مداوم به عالم نجات دهد، همداستان نیستند. در سنت مهایانه که یکی از دو سنت یا مذهب اصلی بودایی است، توجه بیشتری به شخصیت میتریه شده است. در روایات مهایانه ای، شاکیه مونی ـ که همان "گتمه" بودای مشهور است ـ چهارمین بودا و میتریه که پس از او خواهد آمد، به عنوان بودای پنجم معرفی شده است. در حالی که در برخی روایات بودایی، گتمه بودای هفتم است و بوداسف در آینده و به عنوان آخرین بودا ظهور خواهد کرد.

درباره زندگی و سرنوشت مقدر میتریه نیز به عنوان آخرین بودا اختلاف وجود دارد. در "کانون پالی" (منبع اصلی اطلاعات ما از آیین بودای اولیه) اهمیت چندانی به وی نداده اند و تنها در یک سوره (سوره چکه وتی سیهه ناده) از این مجموعه نام او را برده اند.

اما از آثار غیر کانونی (غیر مقدس) دو اثر به این آموزه اختصاص یافته است.

برگرفته از موسسه گفتگوی ادیان

منبع ما:http://imammahdi-aj.blogfa.com/