چهره گل باغ و صحرا را گلستان می کند دیدن مهدی علیه السلام هزاران درد، درمان می کند
مُدّعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار
من گلی دارم که عالم را گلستان می کند
نشاط آورترین و خوشایندترین فصل سال و محبوب ترین و دوست داشتنی ترین فصول در نزد همه انسانها و حتّی حیوانات و پرندگان فصل بهار است.
و از طرف دیگر، زیباترین جلوه های زندگی انسان در دوران جوانی ظهور و بروز می کند؛ دورانی که او سرشار از انرژی و قدرت و نشاط است و در واقع، جوانی نیز بهار عمر انسان به حساب می آید.
تمامی این بهارها کوتاه و محدود است و به قطعه خاصّی از زمان و دوران بستگی دارد که حداکثر چند ماه و یا چند سال به طول می انجامد؛ اما همین دوران کوتاه نیز بدون بهار آفرین حقیقی غمزا و بی نشاط است.
آمد بهار و گل رخ من در سفر هنوز
خندید و ابر چشم من از گریه تر هنوز
آمد درخت گل به بر امّا چه فایده؟
کان سرو گلعزار نیامد به بر هنوز
آنچه بشر آرزو دارد و در پی دست یابی به آن است، بهار طولانی و همگانی و نشاط فراگیر و عمومی است؛ بهاری که تمام نقاط زمین را فرا گیرد و تمام موجودات را زیر بال خود قرار دهد و تمام دلها را نشاط بخشد و تمام جانها را سرسبز سازد.
در متون دینی ما به این آرزوی بشری و تحقق آن اشاراتی شده است. از جمله، درباره جان جانان، حضرت صاحب الزمان، (روحی له الفداء) چنین تعبیری آمده است: «اَلسَّلامُ عَلی رَبیعِ الاَْنامِ وَنَضْرَةِ الاَْیّامِ؛(۱) سلام بر بهار مردم و شادی روزگار.»
گل من را بهاری بی خزان است
گل من مهدی صاحب زمان است
و در برخی روایات نیز از روزگار ظهور مهدی علیه السلام تعبیر به «نیروز» (نوروز) که آغاز بهار است، شده، از جمله: امام صادق علیه السلام فرمود: «یَومُ النَّیْروزِ هُوَ الْیَومُ الَّذی یَظْهَرُ فیهِ قائِمُنا اَهْلَ الْبَیْتِ… وَ ما مِنْ یَومِ نَیْروزٍ اِلاّ وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فیهِ الْفَرَجَ؛(۲) روز نوروز روزی است که قائم ما اهل بیت در آن ظهور می کند… و هیچ روز نوروزی نیست، مگر اینکه ما در آن روز منتظر فرج می باشیم.»
ای دل بشارت می دهم خوش روزگاری می رسد
با درد و غم طی می شود آخر بهاری می رسد
این تعبیر فقط یک تعبیر ذوقی و ادبی شعر گونه عاری از حقیقت نیست، بلکه از واقعیت بس ژرفی حکایت دارد که تنها در دوران مهدی موعود علیه السلام تحقق پذیر خواهد بود.
آنچه پیش رو دارید تحلیل کوتاهی است از این مطلب که در دوران مهدی علیه السلام بهار همه جانبه و فراگیر می شود، و نشاط و شادی عمومی و جهانی خواهد شد.
اگر آن گل به تنهایی نماید چهره بر عالَم شود بر مدّعی پیدا که با یک گُل بهار آید
منبع ما:http://hazrate-ghaem.blogfa.com/
بازم مثل همیشه عالی یا مهدی بیصبرانه منتظر بهار امدنت هستیم