هنگام ظهور

حضرت حجت(ع) در پاسخ به پرسش اسحاق بن یعقوب در باره هنگام ظهور، به نائب خاصّش «عمرى» نوشت: 

و امّا ظهور فرج با خداست و آنان که وقعت معیّن مى‏ کنند دروغ مى‏ گویند، پس در رویدادهاى پیش رو به راویان حدیث ما مراجعه کنید که آنان حجّت من بر شمایند و من حجّت خدا (بر ایشان).  

و امّا علّت غیبت، خداوند متعال مى‏ فرماید: اى ایمان آورندگان، از چیزهایى مپرسید که اگر آشکار گردد بدتان بیاید. 

هیچ یک از پدران من نبود جز آن که بیعت طاغوت روزگارش در گردنش بود ولى من در حالى خروج مى‏ کنم که بیعت هیچ یک از طاغوت‏ها در گردنم نیست. و امّا چگونه در زمان غیبتم از من سود برده مى‏ شود، مانند سود بردن از خورشید است هنگام که ابرها آن را از دیده‏ ها غایب سازند و بى‏ گمان، من امان اهل زمین هستم، همان گونه که ستارگان، امان اهل آسمان‏اند. 

پی نوشت:

الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة با ترجمه (ط - القدیمة)، ترجمه‏فارسى، ص58.

منبع:http://www.98love.ir/