کشته شدن نفس زکیه

داستان نفس زکیه – که مردی هاشمی و پاک است. آن گاه آغاز می شود که امام مهدی (عج) در مرحله ی ابتدایی ظهور فرموده اند و به عنوان یک قیامگر در مدینه منوره به سر می برند. سفیانی سپاهی به آن جا گسیل می دارد. 

قبل از آنکه این سپاه به مدینه برسد، حضرت مهدی (ع) یکی از پیروان خود به نام محمد بن حسن را به مکه ی مکرمه می فرستد تا ساکنان آن جا را برای یاری به این قیام کننده در مدینه بخواند؛ اما مکیان این دعوت را رد می کنند و فرستاده را در خانه ی خدا بین «رکن» و «مقام» سر می برند! چنان که در روایات آمده است، عرش الهی از این گناه هولناک و هتک حرمت خداوندی می لرزد و بعد از این (فاجعه)، خدای عزوجل دیگر به اهل مکه مهلت نمی دهد و ظهور فرخنده، 15 شب پس از کشته شدن نفس زکیه رخ می دهد.

روایت شده است که: 

«نفس زکیه جوانی از آل محمد است. نامش محمد و فرزند حسن است که بی جرم و گناه کشته می شود. هنگامی که او را می کشند، دیگر نه در آسمان عذرخواه خواهند داشت و نه در زمین یاور. در این هنگام، خدای متعال قائم آل محمد را بر می انگیزد...»

امیرمؤمنان (ع) کشته شدن نفس زکیه را این گونه توصیف می فرمایند: 

«قتل نفس حرام فی یوم حرام فی بلد حرام عن قوم من قریش، و الذی فلق الحبه و برا النسمه ما لهم ملک بعده غیر خمسه عشر لیله» 

«کشتن نفسی حرام، در روزی حرام، در شهری حرام (یعنی جان و ماه و سرزمینی محترم)، به دست گروهی از قریش رخ می دهد. سوگند به آنکه دانه را شکافت و انسان را آفرید، بعد از این کار، دیگر حکومتی نخواهند داشت؛ جز پانزده شب.»

(کتاب منجی به روایت اسلام و مسیحیت)

منبع: http://www.noorealam.blogfa.com/