افضلیّت عبادت در زمان غیبت و امکان نیل به مقامات اولیا

مگر همه سلمان یا ابوذر ـ رحم همااللّه ـ مى شوند که با تمام بلاها، صبر کردند و یا مثل « عمّار » که حتّى حاضر به کشته شدن گردید؟ درِ مقاماتى که آنان بدان رسیدند بسته شده است.

تمام دنیا و مافیها ارزش نماز یک شب سلمان ـ رحمه اللّه ـ را ندارد.روى پوست گوسفندى مى نشست، مصلاّى عجیب و غریب داشت، و در روایتى اثاثیه و لوازم منزلش را بر شمرده: یک پوست، یک کیسه آرد و...؛ ولى باز گریه مى کرده که فردا بارش سنگین است.1 

سلمان چه مقامى داشت، و ضدّ او، یعنى معاویه چه مقامى؟ البتّه چه بسا از این که فرموده اند: « عبادت در غیبت افضل از عبادت در حال حضور است » بتوان استفاده کرد که مقامات بالاترى براى ما ممکن است!

مقصودم این است که اگر ما در زمان حضرت رسول ـ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ـ بودیم و مى دیدیم که در اطراف آن حضرت، امثال سلمان هستند که داراى مقاماتى هستند، چه قدر به آن مقامات عالیه تشویق مى شدیم؛ ولى کسى که آن ها را نمى بیند از تحصیل آن معذور است؛ زیرا تردید براى او حاصل مى شود که آیا این گونه مقامات براى او حاصل مى شود یا خیر؟!

امّا ما نیز از کرامات علما عجایب و غرایبى دیده ایم که نمى شود بیان کرد و تعجّب مى کردیم که چرا دیگران مى بینند و اسمش را هم نمى آورند؟! ولى نمى دانم چرا باز نسبت به تحصیل آن مقامات بى تفاوت هستیم؟!

پی نوشت: 

1.براى اطّلاع از شرح حال، سیره و کلمات حضرت سلمان ـ رحمه اللّه ـ ، ر.ک: بحار الانوار، ج 22، ص 355.

منبع: http://www.bahjat.ir