عصرهای آدینه... سلام بر تو...

امروز بهار هم، بوى حیات ندارد. زمین با همه ى وسعتش تنگ دل است وآسمان با همه ى بخشندگى اش تنگ دست؛ خورشید عدالت پشت ابر غیبت پنهان است؛ دل هامان در عطش آب حیات مى سوزد وسینه ى تنگمان در قفس انتظار پرپر مى زند.

 عصرهاى آدینه، آینه ى دلمان غمناک است. غفلت چون شبى دلگیر بر ما پرده افکنده وجهالت وسرگردانى چون بادى خشک وسوزان در سراسر وجودمان مى وزد وما که با انتظار زاده شده ایم وبا انتظار زیسته ایم، گاه چون ماهى سرگردانى در دریاى انتظار شناوریم وحقیقت را در رنگ رنگ دنیا ونور را در ظلمت خاک مى جوییم وبه بهار مجازى طبیعت دل خوش مى کنیم.

شمیم عطر زیارات وادعیه دریچه اى است به آسمان آبى انتظار فرج، خود فرجى است بر کارمان؛ این برگ سبز قطره اى است کوچک از آن دریاى بى کران که به عشق یک نگاه مهر آن مهربان موعود، به منتظرانش تقدیم مى گردد.

خدایا! در این گرداب غفلت وجهالت بر ما مددى فرست. رئوفا! بر عطش داغ دل هاى سوخته مان رحم آور. لطیفا! چشمانمان را به پرتوى گرم وپرمهر از طلوع خورشید عدالت روشن کن ویارى مان کن که جز در راه تو وبا عشق او قدمى برنداریم.

ملایک آسمان را بگو که نداى (جاء الحق)(۱) آواز دهند. این وجود مبارک مهدى موعود است که نور بر زمین مى پاشد واین نداى شهادتین اوست که در لحظه ى آمدن، بر لبانش جارى شده است.(۲)

سلام بر تو! گاه آمدنت؛ چه آمدنى است آمدن تو، اى حجت خدا! سلام بر اولین سجده ات که تولد را به آن شکر گفتى.(۳) سلام بر شمیم کلام تو، آن گاه که عدل را در لحظه ى تولد، به جهان بشارت دادى.(۴)

سلام بر تو اى روشنى چشم آفرینش!(۵) اى نور همیشه تابان الهى!(۶) ولادت تو نقطه ى عطف آفرینش بود وبدون تو مایه ى حیات خلقت؛ که خلقت به عشق تو مى گردد وبه نور نگاه تو راه مى یابد. آسمان به بوى حضور توست که برپاست(۷) وزمین به یمن وجود توست که برجاست.

اى همه ى خوبى ها! اى نور دل خوبان!(۸) اى روشناى دیده ى نیکویان!(۹)

این سفره ى نعمت که گسترده است واز ریز ودرشت موجودات بر سر آن به تنعم نشسته اند، به افتخار حضور توست. خوش آمدى! میلاد تو زیباترین روز آفرینش است وقیامت صبح ترین روز وروشن ترین صبح. روز قیام تو روز خداست وروز ولادتت نیز یوم الله است. خدایى ترین صبح، پگاهى است که نور تو را دیده وحضور تو را دریافته است. چه کور دلند آنان که حضور روشن تو را درنیابند!

تو در آینه ى رویش گیاه وبارش باران نهفته اى. زمین با همه ى گستره اش، تنها یک گام از حضور توست. چشمه ها به سر انگشت اشاره ى تو مى جوشند. تو باران رحمتى. دریچه ى نزول فیض خدایى وما هر صبح، خورشید را از آن کهنشان نوراینت توست، سلام مى گوییم وشب را به سجاده ى آرامشى که براى مناجاتت مى گسترد، پاس مى داریم.

اى راست ترین راه!(۱۰) چه سخت است ندیدنت! چه سخت است نشنیدن نجواى نیایشت! چه حرمانى است دورى تو! میلادت را به امید آمدنت جشن مى گیریم ودر فراقت اشک مى ریزیم. تو را حس مى کنیم وبر خود مى بالیم، اما نمى بینیم واز دل مى نالیم. جان عالمى فداى قدوم منورت، خوشا زمینى که خاک پاى تو شد! خوشا صبحى که به نسیم تنفس تو معطر گشت!

اى پاک ترین! اى از هر چه رجس وپلیدى دور!(۱۱) اى بهشتى ترین! آمدنت چنان بهشتى بود که زمینیان را در حیرت وانهاد وخورشید در حسرت چنان طلوعى عالم تاب فرو ماند. شگفت نیست چنین آمدنى از فرزند فاطمه - سلام الله علیهما - که خود تحفه اى از بهشت، بر زمین بود.

سلام بر تو! سلام بر گاه آمدنت وسلام بر تو! گاه قیامت،(۱۲) اى حق موعود واى دوست داشتنى ترین!

پی نوشت ها:

۱- اسراء (۱۷) آیه ى ۱۲۱

۲- مهدى موعود، ترجمه ى جلد ۱۳بحار الانوار، ترجمه ى على دوانى، ص ۱۸۵

۳- همان، ص ۱۸۴

۴- همان، ص ۱۸۵

۵- مفاتیح الجنان، ترجمه ى مهدى الهى قمشه اى، ص ۸۶۶: (نور أبصار الورى)

۶- همان (یا نور الله الذى لا یطفى)

۷- همان، ص ۹۰۵: (بکم یمسک السماء أن تقع على الأرض)

۸- همان: (أنتم نو الأخیار)

۹- (هداة الأبرار)

۱۰- همان، ص ۸۸۵، (یا بن الصراط المستقیم)

۱۱- همان، ص ۸۶۶: (أذهبت عنهم الرجس)

۱۲- همان، ص ۸۶۴: (السلام علیک حین تقوم)

منبع : روح بهار

امام زمان علیه السلام در آیینه دعا

نویسنده: منیره زارعان