حدیث قدسی در مورد امام زمان(عج)

روایت است که رسول خدا (ص) فرمود : آن گاه که به معراج رفتم و از آسمان هفتم گذشتم و به سدر المنتهی رسیدم و از آن نیز گذشتم و به حجابهای نور رسیدم پروردگارم فرمود: یامحمد،تو بنده منی و من ،پروردگارت ،پس تنها در پیشگاه من سر فروآور و تنها مرا بپرست و به من توکل کن که من خشنودم از بندگیت و دوستی ات و رسالتت و پیامبری ات و از علی نیز خشنودم به برادری اش با توو باب(دانش) بودنش. 

او حجت من است بر بندگانم و پیشوای آفریدگان من است. به دوستی و دشمنی اوست که دشمنان و دوستانم باز شناخته می شوند وبه اوست که حزب شیطان از حزب من جدا می گردد و دین من به او است که بر پا می ماند و احکامم جاری می شود و به برکت وجود تو و او و فرزندان امام اواست که بر بندگانم و کنیزانم رحم می آورم و به یمن وجود قائم- همون که از شمااست-زمینم را آباد می سازم با تسبیح و تهلیل و تقدیس و تکبیر و تمجید. از گذراواست که زمینم را از دشمنانم می پیرایم و به دوستانم ارث می دهم وبه اواست که به زیر می آورم اندیشه کافران را درباره خودم و برمی افرازم کلمه خویش را. به او است که بندگان و شهرهایم را زندگی می بخشم و به او اشت که گنجها و ذخیره های ارزشمند را با مشیتم آشکار می سازم و تنها اورا به اسرار و درونها با اراده ام آگاه می کنم. با فرشتگانم یاری اش می دهم تا امر مرا نافذ کند و دین مرا آشکار سازد. او به راستی ولی من است و به درستی راهبر بندگان من است. 

منیع:  احادیث قدسی ترجمه ابراهیم احمدیان ص391

برگرفته از http://www.raminahar.blogfa.com